Dyrektywa ATEX 2014/34/UE

29 marca 2014 r. opublikowano nową dyrektywę ATEX 2014/34/UE w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, która uchyliła poprzednią dyrektywę z dniem 20 kwietnia 2016 r.
We Włoszech transpozycja tej dyrektywy nastąpiła dzięki dekretowi ustawodawczemu nr. 85 z 19 maja 2016 r. (w Niemczech dzięki Drucksache 499/15 z 15 października 2015 r., we Francji dzięki décret 2015-799 z 1 lipca 2015 r., w Hiszpanii dzięki Real Decreto nr 144/2016 z 8 kwietnia 2016 r.). Podobnie, jak w przypadku poprzedniej dyrektywy, celem tej dyrektywy jest ułatwienie swobodnego obrotu towarami w Unii Europejskiej, ochrona przedsiębiorstw i użytkowników oraz harmonizacja przepisów państw członkowskich.
Dyrektywa ta odnosi się do urządzeń i systemów ochronnych przeznaczonych do użytku w przestrzeniach zagrożonych wybuchem. Definicje:

• «urządzenia»: oznaczają maszyny, sprzęt, przyrządy stałe lub ruchome, podzespoły sterujące i oprzyrządowanie oraz należące do nich systemy wykrywania i zapobiegania, które oddzielnie lub połączone ze sobą są przeznaczone do wytwarzania, przesyłania, magazynowania, pomiaru, regulacji i/lub przetwarzania energii i/lub do przetwórstwa materiałów, a które, przez ich własne potencjalne źródła zapłonu, są zdolne do spowodowania wybuchu;
• «systemy ochronne»: oznaczają wszystkie części i podzespoły inne niż wyżej zidentyfikowane, których zadaniem jest natychmiastowe powstrzymanie powstającego wybuchu, i/lub ograniczenie skutecznego zasięgu wybuchu, i które wprowadzane są do obrotu oddzielnie do stosowania jako systemy samodzielne;
• «atmosfera potencjalnie wybuchowa»: atmosfera, która może stać się wybuchowa z powodu lokalnych i operacyjnych warunków.

Co więcej, norma ta obejmuje również wszystkie urządzenia bezpieczeństwa, sterowania i regulacji, które nie są używane w potencjalnie wybuchowych atmosferach, ale które są niezbędne do działania systemów ochrony przeciwwybuchowej.

Nowa dyrektywa nie pociągnęła za sobą żadnych szczególnych zmian w treści technicznej dyrektywy 94/9/WE, ale w sposób bardziej przejrzysty przedstawiła obowiązki różnych osób zaangażowanych w produkcję i wprowadzanie do obrotu produktów przeznaczonych do zainstalowania w obszarach zagrożonych wybuchem, w ten sposób dostosowując się do nowych ram prawnych (decyzja 768/2008/WE).
Poniżej przedstawiono niektóre z głównych zmian wprowadzonych dyrektywą 2014/34/UE w porównaniu z poprzednią wersją 94/9/WE.

Nowe ramy prawne (NRP), zwane również pakietem towarowym z 2008 r., zostały przyjęte przez Radę w dniu 9 lipca 2008 r. i opublikowane w Dzienniku Urzędowym w dniu 13 sierpnia 2008 r. Wprowadzają one ważne innowacje w zakresie swobodnego obrotu towarami na rynku Unii Europejskiej, ponieważ wzmacniają wdrażanie przepisów dotyczących rynku wewnętrznego i poprawiają zasady nadzoru w celu zwiększenia ochrony konsumentów. Ramy te obejmują dwa rozporządzenia i decyzję, które zostały przedstawione poniżej:

• Rozporządzenie (WE) nr. 764/2008, które ustanawia procedury dotyczące zastosowania niektórych krajowych przepisów technicznych dla produktów legalnie wprowadzanych do obrotu w innym państwie członkowskim;
• Rozporządzenie (WE) nr. 765/2008, które określa zasady dotyczące akredytacji i nadzoru rynku w odniesieniu do wprowadzania produktów do obrotu;
• Decyzja 768/2008/WE dotycząca wspólnych ram wprowadzania produktów do obrotu.

Nowa dyrektywa ATEX 2014/34/UE zawiera szczegółową rewizję obecnych definicji, a w szczególności określa różnice między różnymi podmiotami gospodarczymi:

• «producent»: Oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, która wytwarza produkt lub która zleca zaprojektowanie lub wytworzenie produktu i oferuje ten produkt pod własną nazwą lub znakiem towarowym, lub która wykorzystuje go do własnych celów. Producenci muszą między innymi zapewnić, że produkty są wytwarzane zgodnie z zasadniczymi wymogami dotyczącymi zdrowia i bezpieczeństwa, przygotować dokumentację techniczną, przeprowadzić lub zapewnić przeprowadzenie procedury zgodności, umieścić znak ochrony przeciwwybuchowej i numer typu/serii/partii, aby umożliwić identyfikację produktu;
• «upoważniony przedstawiciel»: Oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną, mającą siedzibę w Unii, posiadającą pisemne pełnomocnictwo od producenta do działania w jego imieniu w odniesieniu do określonych zadań. Zadania te dotyczą głównie relacji z władzami i dostarczania deklaracji zgodności UE oraz dokumentacji technicznej;
• «importer»: Oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną mającą siedzibę w Unii, która wprowadza do obrotu w Unii produkt pochodzący z państwa trzeciego. Ma on obowiązek między innymi wprowadzać na rynek produkty zgodne z wymogami, weryfikując, że producent przeprowadził określoną procedurę i przygotował dokumentację techniczną oraz że obecne są oznakowanie CE i wymagane dokumenty;
• «dystrybutor»: Oznacza każdą osobę fizyczną lub prawną w łańcuchu dostaw, niebędącą producentem ani importerem, która udostępnia produkt na rynku. Przed wprowadzeniem produktu na rynek ma obowiązek między innymi sprawdzić obecność oznakowania CE i wymaganych dokumentów oraz zapewnić, że warunki przechowywania i transportu produktu nie naruszają warunków zgodności.

Aby uzyskać więcej informacji, należy zapoznać się z pełną treścią dyrektywy dostępną w Dzienniku urzędowym.
Odwiedź nasze strony prezentujące produkty i zrealizowane projekty, aby poznać wszystkie opracowane przez nas systemy ATEX!
Kontynuuj śledzenie naszego bloga w poszukiwaniu interesujących aktualizacji!